Siddhartha: పుప్పాలగూడా రాళ్ళపందిరి

ఈ ఈనె గుండ్లన్నీ పాత పాతవే

పాకురెక్కిన రాత్రుల వలెనే ఏడు సముద్రాల

చిటికెన వేలును పట్టుకొని నడిచే పాత రోజులు

వాటి నుదుర గీతలు

కూరగాయల సంచుల కండ్లు వేలాడుతూ..

తిరిగే వొంటరితనాలు మనిషొక్కడే అనేకానేక వేలఏండ్ల గాలి...

దరి కాన రాని

భూమి లోపలి జీవి పుదీనా,

సుక్కకూరల సోయిగూరల

ఆరిపోని వాసన వాళ్ళ కొంగులు.. తగిలి

నడిచిపోతుంటే

కడియాల చూపులు,

ఆమె విడిచిపోతుంటే

గడియ వేయని తలుపులు సగమే తెరిచే..

పాత తొవ్వలు గవ్వల మాలలై ముడిచిన బండారు పూతలు,

ముడుచుకొని నవ్వే వెదురు గుంజలూ...

పూర్తిగా పగలని ముంజలూ

పాత పాత గుడిరాళ్ళు

పడావు పడిన కొత్త చీకట్ల

ఎందరెందరో పతంగిలను

ఎగరేసుకుంటు...

రాత్రిపూట వెలిగే టప్కీపున్నమి

కర్జూరపండు చంద్రుడు దఖ్కనీ..

నా దఖ్కనీ... వెన్నెల... నేనూ

నా బస్తీ పోరగాండ్లూ పోరీలూ

అనేకం మందిమి పుప్పాలగూడ తొవ్వపొంట

- సిద్ధార్థ

73306 21563