Emotional Poetry: వర్షాకాలపు రాత్రి

నేను:

జమ్ముగడ్డి ఇంట్లో

ఒట్టినేల మీద బొంత పరచుకుని

ఇంటికప్పు మీద వర్షం చేసే సంగీతం వింటూ

చల్లటి రాత్రి ఇద్దరం

వెచ్చగా

ఒకే దుప్పటిలో నిద్రపోదామా

తాను:

దుప్పటి లోనున్న నిశ్శబ్దంలో

నీ హృదయ స్పందన వింటూ,

వాన చినుకులు మన కలలకి తాళం వేస్తూ,

మనిద్దరం ఒకరినొకరు కౌగిలించుకుని,

వెచ్చని శ్వాసల్లో మునిగిపోతూ,

ఆ ఉదయం మెలకువ వచ్చే వరకు

ప్రపంచం మొత్తాన్ని మరచిపోదాం

నేను:

గుండె కోసి ఇవ్వనా

ఈ రాత్రి కోసం

భూమ్మీద బంగారం అంతా

చాలునా నీ ముద్దుకోసం

ప్రాణాలు వదలనా

నీ కౌగిలింతలోని సుఖం కోసం

తాను:

ఇవన్నీ ఏవీ జరగాల్సిన అవసరమే లేదు

నీ ముద్దుల్లో మునిగిపోతూ

శ్వాసలు కలిసే వేడి తాకిడిలో

గుండె తాళం తప్పిపోయే

వేళ కోసమే ఎదురుచూస్తుంటా

నేను:

నది ఒడ్డున నీకోసం నావతో సిద్ధంగా ఉన్నాను

ఈ జన్మలోనైనా నువ్వు వస్తావేమోనని

నువ్వు రాగానే మన కలల దీవికి వెళ్ళిపోదాం

అక్కడ జమ్ముగడ్డి ఇల్లు ఉంది

మా అమ్మ పాతచీరతో కుట్టిన బొంత ఉంది

కుంచెడు బియ్యానికి బేరం ఆడి కొన్న

కొత్త దుప్పటి ఉంది.

ఏం కావాలి ఓ కల కనడానికి?

తాను:

ఈ కల నిజమైన నాడు,

నేను మొత్తానికే నీ సొంతం అవుతాను

నేను:

నేను ఎప్పుడో నీ సొంతం.

ఇది ఇంకో జన్మ అంతే

- ప్రసాద్‌ సూరి